Het volkslied van Zweden
Du gamla, Du fria |
Jij oude, Jij vrije |
Du gamla, Du fria, Du fjällhöga nord Du tysta, Du glädjerika sköna! Jag hälsar Dig, vänaste land uppå jord, Din sol, Din himmel, Dina ängder gröna. |
Jij oude, jij vrije, jij bergachtig hoge Noorden. Jij stille, Jij vreugderijke schoonheid! Ik groet jou, vriendelijkste land op de aarde, Jouw zon, Jouw hemel, Jouw groene weiden. |
Du tronar på minnen från fornstora dar, då ärat Ditt namn flög över jorden. Jag vet att Du är och förblir vad du var. Ja, jag vill leva jag vill dö i Norden. |
Jij troont op herinneringen van voorbije dagen, toen Jouw naam eerbiedigd over aarde vloog. Ik weet dat Jij bent en wordt wat Je was. Ja, ik wil leven, ik wil sterven in het Noorden. |
Jag städs vill dig tjäna mitt älskade land, din trohet till döden vill jag svära. Din rätt, skall jag värna, med håg och med hand, din fana, högt den bragderika bära. |
Ik wil voortdurend dienen, mijn geliefde land trouw tot aan de dood zweer ik aan jou Jouw recht zal ik beschermen met hoop en met hand Jouw vlag hoog, en deze moedig dragen. |
Med Gud skall jag kämpa, för hem och för härd, för Sverige, den kära fosterjorden. Jag byter Dig ej, mot allt i en värld Nej, jag vill leva jag vill dö i Norden. |
Met God zal ik strijden voor huis en haard, voor Zweden, deze geliefde geboortegrond Ik verruil Jou nooit, tegen niets in de wereld Nee, ik wil leven, ik wil sterven in het Noorden. |
"Is er iets mooiers voor een volk dan de taal van zijn voorvaderen?
Finns det något mer värdefullt för människor än deras förfäders språk?
"